Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

"Με κοιτώ κι αναρωτιέμαι" ~ Ιωάννα Κρανίτη


Με κοιτώ κι αναρωτιέμαι.

Εγώ να πω, φοβάμαι.

Μη με ρωτήσεις τι, αρκεί ο τρόμος που γδέρνει την καρδιά μου.

Ήρθες ξανά κι όλο αντιρρήσεις και απαιτήσεις

στα χέρια σου κρατάς,

διχογνωμίες και λόγια μισά.

Κουράστηκα, το ξέρεις;

Να ζητώ, να απαιτώ, να ψάχνω για τους άλλους που μου φταίνε.

Μεγάλωσα ή απόκαμα, ποια η διαφορά.

Δεν έχω χρόνο και δυνάμεις για κρίσεις

και βουλεύματα,

δεν έχω μήτε καθαρή ψυχή για να σε κρίνω.

Με κοιτώ κι αναρωτιέμαι.

Τι όφειλα και δεν ξεπλήρωσα…;

Τι δανεικό δεν έχω γυρίσει πίσω…;

Ήρθες ξανά κι όλη εμένα στα χέρια σου κρατάς.

Αλήθεια, δεν κουράστηκες...;


Φωτογραφία:  Mitch Dobrowner