"Δισταγμός" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Φτωχές ολόγιομες στιγμές μου,

την άνοιξή μου πώς την αρνηθήκατε;

Ήταν εκεί για σας,

το μόνο εύκολο απ' όσα απαίτησα,

το μόνο ήσυχα ερχόμενο κι αγαπημένο.

Γιατί φωνάζει μέσα μου ο κόσμος;

Ένα μπαλόνι έσκασε στα χέρια μου,

   ίδιο το γέλιο σου κι ας το αποφεύγω...

Φωτογραφία:  Edmond Sechan