"Άξενη ζήση" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Ακροβατώντας ορίσαμε τις ζωές μας

έτσι νιώθαμε να κερδίζουμε τον χρόνο

άκρη – άκρη σε ό,τι πιο υποφερτό

με επιείκεια μονάχα για τον εαυτό μας.

Συστολή καμιά δεν κατορθώσαμε

ν’ αποδιώξουμε

τι κι αν μέσα μας ορίσαμε ελευθερωτές

τους εαυτούς μας.

Σαν όνειρο οι πόθοι και η λαχτάρα μας

σαν κάτι μη δικό μας.

Φοβάμαι συχνά πως θα χαθώ

σε ό,τι με χώρεσε

κι ανώφελα θα μοιάζουν

όσα θέλησα να υπάρξουν.

Ανώφελος κι ο θρήνος

κι η ανυπότακτη σιωπή

κι ό,τι μπορώ στο όνομά μου να ονομάζω.

Άρχισε να φυσά κι είναι οι ώρες 

ανάρμοστα υποφερτές, 

έτσι που διαβιούν ολάκερες σε άξενη ζήση…

Φωτογραφία: Patty Maher