Σφιχτά δεμένη
η ανήμπορη μοναξιά
μ’ εκείνο το αεράκι
που κάποιοι καλούν γεράματα
κι ίσως γι’ αυτό
περπατούν ανόρεχτα
μέχρι να το ανταμώσουν.
Σε κάθε παύση
άφηνα μια σιωπή
για συμπαράσταση
κι ο αέρας
δρόσιζε την πεθυμιά μου.
Στόχος γινόταν
το κάθε μου ξημέρωμα,
μα για παράδοση
δεν έκανε λόγο η ψυχή μου...
Φωτογραφία: Dayle Rayburn – Old man
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου