"Να θυμηθείς" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Να θυμηθείς φεύγοντας 

να κρεμάσεις μια κουρτίνα χαμόγελο

μη μείνει το σπίτι μοναχό

όσο θα λείπεις…

Και, κοίτα,

να κλείσεις την πόρτα σιγανά

να μην τρομάξει η σιωπή

και δεν μπορεί να με αναγνωρίσει

επιστρέφοντας.

Σημαντικό θαρρώ, να με αναγνωρίζει

η σιωπή μου…

Να θυμηθείς να πάρεις φεύγοντας

και το κλειδί

να μη μ’ ανησυχεί ο γυρισμός σου.

Επώδυνη που γίνεται η αναμονή

όταν τυλίγεται με ανησυχία…

Κι ακόμα, ένα λευκό χαρτί πάρε μαζί

να γράψεις όσα τα μάτια σου θα δουν

μήπως μπορέσω και διαβάσω

τη ζωή που έζησες.

Έχω ακόμα καιρό για διαβάσματα.

τα λευκά χαρτιά μου 

μονάχα λιγοστεύουν…

Να θυμηθείς ν’ αφήσεις το βλέμμα σου

στην παλιωμένη κλειδαριά,

είναι το πρώτο που αντικρίζω

επιστρέφοντας.

Και τι ωραίοι που γίνονται

οι γυρισμοί

όταν υπάρχει ένα βλέμμα

να σε περιμένει…

Φωτογραφία: Patty Maher