Πιάνω
να γράψω
κι απέναντί μου βλοσυρά
η ψυχή μου με κοιτάζει.
Πιάνω
να σβήσω
και
με φοβερίζει.
Ρωτώ
τι γράμμα είναι ταιριαστό
τι
νόημα
στο
αίμα μου να κρύψω
κι
εκείνη με κοροϊδία
με
κοιτά,
με
περιφρόνηση.
Θα
σκίσω ό,τι σε θυμίζει,
αρχίζω
εγώ τις απειλές,
θα
χαθείς από προσώπου γης
εντός
μου.
Έτσι
φωνάζω και σκίζω χαρτιά
και
ύστερα πάλι πιάνω να της γράψω...
Ζωγραφική: Vincent Van
Gogh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου