"Στη γη των ονείρων" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Νύχτα απλωμένη

πυκνή κι ακατέργαστη.

Στης ψυχής τον φλοιό

ρωγμές με στεγανά τοιχώματα.

Ανοχύρωτος ύπνος,

αφιλόξενη η γη των ονείρων,

η μοναξιά

καλύπτει τα πάντα σιωπηλά

σαν καπνός
που γεμίζει το δωμάτιο

αχόρταγα και μεθοδικά.

Των άλλων οι ζωές

ερμειτικά κλειστές,

πίσω από διπλά τζάμια προστασίας

και παραλλαγής.

Η μοναξιά στη σιωπηλή κυριαρχία,

από γεννήσεως δεδηλωμένη.

Φοβάμαι ή πονάω περισσότερο;

Απόψε το σκοτάδι μου

παραμένει σιωπηλό,

δεν του αρέσουν οι ερωτήσεις...

Φωτογραφία: Εθνικό Θέατρο "παράθυρα ποίησης"