"Άσπλαχνη λογική" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Αν μια μέρα στ’ όνειρο βρεθείς,

σε πεθυμιές ανάμεσα, σε χρώματα
και μυρωδιές θαλασσινού αέρα,

κοίτα στην όμορφη ακτή
τα χνάρια που αφήνει η λυγερή περπατησιά,

η άδολη, που άλλο δε νήστεψε
παρά τον ερχομό της.

Κράτα μια στάλα κύμα αλμυρό,

βρέξε τα χείλη σου

και νιώσε ότι υπάρχεις.

Καμιά φορά, οι ώρες
αρνούνται να παραδεχτούν

πως ό,τι σε κείνες δεν αφιερώθηκε
είναι ό,τι ένιωσε ανήμπορο να ζήσει

από πάθος και πόθο όχι αρκετό, 
από δυνατότητα ζωής απαλλαγμένο.

Μα είναι μια άρνηση ανθρώπινη, 
να διαφεύγει ανέγγιχτο το προφανές

κι εσύ να τιμωρείσαι με αναμονή 
κι ελπίδες που δεν σε αγαπάνε.

Δεν μπορεί, λες, 
λάθος δεν έκαναν οι ώρες μου.

Αυτή η άσπλαχνη λογική, 
αυτή συκοφαντεί τα όνειρά μου…

Φωτογραφία:  Αύρα Θαλασσινού