Μάζεψέ
με, είπες.
Κομμάτια
έγινα
κι
απλώθηκα παντού,
λίγο
με νοιάζει.
Μάζεψέ
με, άρτια αν με θες.
Μα
αν δεν φοβάσαι
σκόρπια
να 'ναι τα κομμάτια μου,
άσε
με όπως άπλωσα καταγής
όταν
φώναξα
πως
άλλο δεν αντέχω.
Άσε
με να νιώσω το χώμα μου,
βρεγμένο
στην αλμύρα της ψυχής μου
να
νιώσω, άσε με,
πως
τερματίζει ετούτο το κορμί
να
βρω τη δύναμη
να
κοιτάξω ψηλά
στον
ουρανό μου...
Γλυπτό: Bruno Catalano

Υπέροχο Ιωάννα μου !
ΑπάντησηΔιαγραφή(Κνάκαλος
)
ειναι πολυ ομορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφή