Ήταν
κι εκείνες οι σιωπές,
πληθυντικό
να επιλέγουν
πάντα
το ΄θελαν.
Ήταν
κι η δίψα,
λες
και σωνόταν ολοένα το νερό.
Ήταν
κι η ανέχεια,
άμα
δεν έχεις τι να δώσεις.
Σύννεφο
θέλω, έλεγες,
ζωή
απ’ τη ζωή μου απαιτώ.
Ξεκρέμασα
ένα άστρο
και
στο φύλαξα,
αν
θα περάσεις ένα βράδυ
θα
στο χαρίσω…

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου