Μια
λεπτή γραμμή
ανάμεσα στα μάτια σου
μια
απάνεμη όχθη
στην κοιλάδα των χειλιών σου.
Τι
όμορφα που ηχεί το γέλιο σου
καθώς
γέρνεις.
Κι
όταν στα χέρια σου τα δυο
κρατάς τη νύχτα μου
τι
όμορφα μυρίζει ο κόσμος.
Σαν
από πάντα μου σε γνώριζα
και
σαν ποτέ μου δεν σε είχα...
Γλυπτό: Auguste-René Rodin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου