Ήταν
πια μεσημέρι
όταν
δεξιά εκεί στον ώμο σου
ακούμπησα
το βλέμμα μου.
Φιλόξενα μου φέρθηκε η στιγμή,
καθώς
η σιωπή μου
ντυνόταν
τ' όνομά σου.
Φιλόξενα
προσπάθησα κι εγώ να σε δεχτώ,
με
ό,τι κρατούσες φυλαγμένο από παλιά
και
γεμάτο ζωή που ποθεί να υπάρξει.
Όποτε
και να σε κοιτάξω με βλέπεις,
όποτε και να κλείσω τα μάτια μου θα σε δω.
όποτε και να κλείσω τα μάτια μου θα σε δω.
Φωτογραφία: Harry Gruyaert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου