"Τώρα σιωπώ" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Κι εκεί που ξόδευα χρόνο

προσμένοντας με σιγουριά,

στάθηκε ο χρόνος ασυγκίνητος

στο ξόδεμά μου…

Φωνή που αρθρώνει λόγο ατελή

και τέλος άλογο

που σαρκώνει λέξεις…

Κράτησα τα μικρά που αξία έχουν

κι ευθέως αναφέρονται στην αδύναμη ψυχή μου.

Τα μικρά που ιδανικά στηρίζουν 

της ταπεινής μου σάρκας την παλαίωση.

Φύλαξα τα πολύτιμα, το ομολογώ.

Γι’ αυτό, μην φοβηθείς για μένα 

σαν θ’ αρχίσει να σφυρίζει ο άνεμος.

Ευθέως να μου πεις, όσα σου πήρα να στα δώσω πίσω.

Μα μην τρομάξεις με ό,τι δεις, 

δικό σου απόκτημα το λίγο μου 

δική σου και η παλαίωσή μου.

Άλλο ταξίδι εγώ δεν έκανα, 

παρά μονάχα μέσα στους ανθρώπους.

Τώρα σιωπώ, 

καθώς κι οι άνθρωποι που αγάπησα σωπάσαν…

Φωτογραφία: Scott Crocker