Σε επίπεδη επιφάνεια
σε δέρμα ακατέργαστο
ή σε χαρτί νωπό.
Δικό μου, μέλλον ή παρόν,
απόκτημα δικό μου.
Ανασαίνεις κι αχόρταγα εισπνέω το πέλαγος.
Όχι από σένα,
από τα μέσα μου έρχεται,
μα την ανάσα σου
αγγίζω κι ακολουθώ
όσο αντέχω,
ό,τι κι αν έχω κι αν στερηθώ.
Ναι, για μένα μιλάω,
για τον εσώτερό μου εαυτό
που χρόνια τώρα
πασχίζει να μην παραδοθεί,
μην και στα δυο μου χέρια ξεψυχήσει...
Φωτογραφία: Ιάσονας Αργυρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου