Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

"Πόση ζωή θα σου χάριζα, να 'ξερες" ~ Ιωάννα Κρανίτη



Αν υπήρχε μια ώρα που να σε χωρούσε,


που να ήταν για σένα χωρίς να σου στερεί το παραμικρό ,


να μπορούσα ν’ απλώνω τα μοναχικά μου δάχτυλα


και να πιάνω σφιχτά τα δικά σου,


να σε κρατώ και χωρίς να βλέπω τα μάτια σου να σου μιλώ,


 χωρίς να βάζω στα χείλη μου τις λέξεις.


Αν υπήρχε ένας δρόμος που να σε συναντούσα,


που να ήταν για μας μια συνάντηση,


να στεκόσουν εμπρός μου,

να σε κοιτώ και να σου χαρίζω την πιο δική μου στιγμή,

γεννημένη για σένα.

Αν υπήρχε μια αλήθεια που να μου φύλαγες,


που να την είχες για μένα χωρίς να φοβάσαι,


να την είχες στα μάτια σου και να με κοιτάς, 


να μου μιλάς όπως κανείς, χωρίς να φοβάσαι.


Αν υπήρχε μια ώρα που να σε χωρούσε,


αν υπήρχε ένας δρόμος που να σε συναντούσα,


αν υπήρχε μια αλήθεια που να μου φύλαγες, 


πόση ζωή θα σου χάριζα, να ‘ξερες,


πόση ζωή θα έφτιαχνα για σένα…


Ζωγραφική:  Μπάμπης Πυλαρινός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου