"Αγωνία"~ Ιωάννα Κρανίτη

Η  τελευταία μου ματιά

να 'τανε, λέει, απλωμένη σαν τη θάλασσα

την ώρα που χάνεται η μέρα

και κάπου αλλού χαράζει η νιότη φτερά καινούρια

αναπνέοντας σ' έναν κόσμο διαφορετικό.

Έδεσα τον εαυτό μου σε κατάρτι δυνατό

μα Οδυσσέας δεν έγινα,

μήτε θα γίνω.

Σε άγριους πολέμους

κι αν ξόδεψα τη δύναμή μου

ανώφελο ήταν.

Η νίκη και το ταξίδι, 
πράγματα διαφορετικά.

Δεν είχα ποτέ μου μια Ιθάκη

που να αξίζει να την ξαναβρώ,

μήτε κανέναν τόπο να με περιμένει...

Φωτογραφία: Ομάδα "Παρών" ~ από την θεατρική παράσταση "Ο ψαράς και η ψυχή"