"Σαν καλοκαίρι" ~ Ιωάννα Κρανίτη

Στο γέρμα του μεσημεριού

στράτα ανοιχτή

κι ένας διαβάτης που μετρά

σε νοερούς υπολογισμούς

τ' αποκτήματά του.

Ζεστά απλώνεται το καλοκαίρι

με φυλαγμένους τους καρπούς

παλιές αγάπες ποιητών ξεφυλλίζοντας

αγάπες που τόλμησαν να ειπωθούν

κι αυτός ο λόγος ίσα - ίσα η ζωή τους.

Θαλασσινό το νερό που γεύεσαι

κι ύστερα όταν ξαπλώνεις στ' άσπρα βότσαλα

τολμά ο ήλιος να σε χαϊδέψει χωρίς ενοχές.

Τα τζιτζίκια δεν σταματούν ν' ανασαίνουν

κι εσύ το ξέρεις πως είναι αυτή η υπόσχεση

που δεν έδωσες

που δεν ζήτησες

μα που σαν καλοκαίρι υπάρχει...

Ζωγραφική: Τόνια Νικολαΐδου-Δενδρινού